Man naast mij op het terras zit wat in

zichzelf te mompelen.

Ik schenk er geen aandacht aan, geniet

van mijn consumptie en van al wat aan

het oog voorbij trekt.

Sorry mag ik er even langs?

Ik kijk naar de man die er langs wilt,

trek mij benen wat in, hij gaat er langs.

He, Wim dat is lange tijd geleden, hoe

gaat het met je.

Gezien mijn naam geen Wim is en ik de

man ook nooit eerder heb gezien ga ik ervan

uit dat de mompelpaar naast mij Wim is.

De nieuwe steekt zijn hand uit naar Wim,

maar Wim maakt geen aanstalten die

uitgestoken hand te accepteren.

De man gaat desondanks toch naast Wim

(mijn tijdelijke "buurman") zitten.

Biertje Wim?

Nee.

Wim, jonge, wat is er met je aan de hand.?

Je kijkt zo moedeloos, helemaal niets voor jou

Hoe is het thuis?

Oh, ik red me wel.

Hoe bedoel je Wim, je vrouw is toch niet ziek,

of zo?

Was het maar waar, zei Wim.

Ze is weg.

Shit, shit, das klote man.

Ja, dat kan je wel zeggen.

Ze heeft me bestolen.

Wim jongen, wat vervelend nou.

Wim als je wat krap zit wil ik je best helpen.

Krap zitten, hoe bedoel je?

Nou gewoon, als dat takkewijf jou heeft bestolen

zal er wel niet veel meer in kas zijn.

Wim kijkt de man aan, staat op, buigt zich naar de

man, en zegt, stommeling, kan je dan alleen maar

aan geld denken.

Klootzakken!

Ik trek snel mijn benen weer in.