donderdag 21 januari 2021





               Onder langs Wageningen



                             Not so far from my house

De heer Rutter

Dank U voorzitter ....
Voorzitter ik ben het volledig met de heer Wilders eens
Voorzitter..........Maar ik denk er toch anders over




Klasse strijd

Toen ik in de laatste klas van de lagere school zat vroeg ik de meester 
Meester, zou ik later kunnen gaan studeren?
De meester keek mij lang nadenkend aan, zei toen
Jazeker kan jij dat, maar het zou beter zijn geweest als 
je daar in de eerste klas al mee begonnen was..

Hands up

Mijn kleinzoon vroeg mij wat een dwangbuis was
Gezien er toevallig nog een op zolder lag heb ik dat
ding met behulp van kleinzoon aangedaan
Kleinzoon deed de achterkant dicht, keek naar mij, en zei
klasse opa, staat je goed, hij deed mijn horloge af, liep
naar de deur, keerde zich om en zei, opa vergeet niet als
je plassen moet om dat klepje aan de voorkant open te doen
Het gaat je goed ouwe....
Mijn kleinzoon vroeg mij wat een dwangbuis was
Gezien er toevallig nog een op zolder lag heb ik dat
ding met behulp van kleinzoon aangedaan
Kleinzoon deed de achterkant dicht, keek naar mij, en zei
klasse opa, staat je goed, hij deed mijn horloge af, liep
naar de deur, keerde zich om en zei, opa vergeet niet als
je plassen moet om dat klepje aan de voorkant open te doen
Het gaat je goed ouwe....

Dag-boek

Laatst was er iemand bij mij die vroeg om een boek wat ik in mijn bezit had aan haar te verkopen

Ik vroeg 5 euro voor het boek waar ik zelf 42,50 voor had betaald

De vrouw bekeek het boek en zei; 5 euro vind ik wel wat veel, gezien de omslag laat zien dat het veel gebruikt is

Ik pakte het boek van haar en scheurde de omslag eraf

De vrouw zei; wat doet u nu, ben u gek geworden?

Mevrouw ik heb het boek niet gekocht voor de omslag, ik heb het gekocht voor de wonderschone woorden die er in staan, woorden die mij betoveren en brengen in een andere wereld, een wereld waar u miner deel van zal uitmaken.

De vrouw zei dat ze het boek niet meer wilde hebben en stond op om weg te gaan.

Ik zei, mevrouw u maakt mij bedroeft want ik constateer dat u zoals velen slechts leeft voor de buitenkant en het schonen van de binnenkant niet herkent

Het leven versieren met pracht en praal om je heen, om te showen als een pauw, is gelijk aan een boekenkast gevuld met boeken in leer gebonden en met  goud bedrukt waarvan nimmer een bladzijde van zal worden omgeslagen 





maandag 4 januari 2021


                                       Thank you Trisha!

Lay Down Beside Me (Cover)

Special for Trisha

Hi Dick
Hi Jan, hoe is het met je?
Diepe zucht, Hij keek mij me doffe
ogen aan.
Ja, hoe is het met je,
Dick vroeger was ik rijk, ik heb nu
alleen nog maar geld.
Ik keek hem aan, zuchtte, Jan kon
altijd met weinig woorden iets
duidelijk maken.
Even tijd om koffie te drinken Jan?
Ja, koffie, lekker, zijn ogen glansde...

Ik kan de toekomst niet veranderen, en gezien
plaatsen vooraf niet zijn te reserveren
geniet ik van Nu...
Morgen kan het wel donker zijn...

Het park

Herinnering, leegte en verdriet
Te zien en te herkennen, de pijn die verdrongen dacht
te zijn dient zich weer aan, als zijnde nooit te zijn
weggeweest.
Het park, de bomen en bloemen van mijn gedachten.
De neerdwarrelende bladeren groeten je, en kijken naar
je om, een ontvangst zoals alleen de natuur je geven kan
De bank, die ik nimmer dacht weer te zien was er nog, en
nodigde mij uit tot een moment van rust.
Zittend en kijkend om mij heen, kwam veel van vergeten
terug, terug van ver weggestopt, maar toch nog altijd daar
In dit park, op deze bank had ik haar ontmoet, een dag en
een nacht had hij ons samen gebracht.
Een dag en een nacht om nooit te vergeten, het leven had
zin, het legde een sprankelende loper uit, te bewandelen 
met haar die ik beminde.
Bij het aanbreken van de dag was zij verdwenen, geen groet 
of afscheid was mij gegeven.
Ik voelde haar naast mij, maar mijn hand taste in een leegte
Een duisternis kwam om mij heen, geen zon zou ooit weer
schijnen, het licht was voorgoed verdwenen.
Het park gaf, en heeft ontnomen, een liefde zoals je alleen
kan dromen...

Iemand dichterbij voelen hoeft niet te betekenen
dat de afstand tussen beiden is veranderd

Ze lacht, ze is oud, maar toch zie ik de
verliefdheid in haar ogen.
Wat troebel, maar toch nog sprankelend
en droomvol.
Hij draagt een pet...

zaterdag 2 januari 2021

Zomaar 

Klein klein locomotiefje
klein klein spoorwegdiefje
hij rijdt mee onder de grote trein
de passagiers zijn niet groter dan klein
tot nu toe heeft niemand hem nog gezien
mee rijden is alleen voor kinderen onder de tien
misschien wel zonder dat wij het weten
zijn het kinderen van andere planeten
de kinderen vinden het O zo fijn
meerijden onder de grote trein
ze stoppen bij ieder station
de trein naast het perron
klein spoorwegdiefje
klein locomotiefje
klein kinderliefje


                                                Ja ik weet het, maar je moet toch wat :))
                                                The video is made bij Dylan
                                                 Zondag 16 augustus 2015