maandag 29 juni 2015


101010101

De digitale wereld waar we zijn ingestapt is meteen het begin
geworden van het verval der mensheid en haar cultuur
Dat sommige computers al meer virussen bevatten dan welke
"tippelaarster" ook, geeft al aan hoe snel we door de digitale
wereld worden ingehaald.
Het zal niet lang duren voordat de dokter je via skype vraagt om
je even uit te kleden, en aan te wijzen waar het probleem zich
volgens u bevindt.
Datingsites zullen u vragen welk soort ziektes u heeft gehad of
nog heeft, dit om te voorkomen dat de site wordt besmet, of dat
u gekoppeld wordt aan iemand die allergisch voor u kan zijn.
Een ingebouwde chip gaat alle pasjes en kaarten overbodig
maken
Chromosomen zullen zo kunnen worden aangepast dat u in het
grote "kinderboek" wat tegen die tijd bij Bol.com tegen betaling
is in te zien uw voorkeuren kan aangeven aan welke eisen het
"kind" moet voldoen.
Pappa hoef hier niet voor thuis te blijven, hij kan gewoon op
kantoor via zijn digitale bril mee kijken.
De "kerstboom" zal enkel nog digitaal te verkrijgen zijn, maar de
geur van dennennaalden hoeft u niet te missen want die wordt
tegen een kleine meerprijs via uw computer meegestuurd.
Bij bomen vanaf 50 euro krijgt u nog een mooie digitale kerststal
cadeau.
Het kindje jezus kan naar eigen keuze ingekleurd worden met
photogod
Mogen de enen en nullen u zegenen
Amen










Denkwerk

Is het mogelijk om als je in het donker zit de dingen anders
te horen, beter te ervaren omdat je zintuig van zien is uitgeschakeld?
Of is het gewoon suggestie omdat in het donker je "instellingen veranderen"
Zijn het gewoon je gedachten die je parten spelen
Of staat er toch iemand achter deur waarvan je de klink hoort bewegen
Zijn het de dingen die het doen of doen we het zelf ?




zondag 28 juni 2015


                                Wageningen, the Netherlands


                                  The man



                                       Love the colour combination




Nagerecht

Schat je thee wordt koud en je hele ontbijt staat er nog.
Vanachter zijn krant mompelde hij dat hij een beetje last van zijn maag had.
Schat, je moet toch nodig een keer naar de dokter want je bent al een tijdje
niet in goede doen.
Je slaapt slecht en als je slaapt heb je van die nare dromen en wordt je
nat van het zweet wakker.
Ik zou maar wat meer rust nemen want zo jong ben je immers ook weer niet.

Met een blik waardoor de krant in vlammen zou kunnen opgaan en een stem
met ingehouden venijn riep hij haar toe dat zijn problemen niets maar dan
ook niets met zijn leeftijd te maken had.

Och schat, zo bedoelde ik het helemaal niet, je ziet nog uit als een
jonge god, je weet hoe trots ik op je ben.
Hij liet de krant zakken en keek haar aan, sorry schat dat ik zo uitviel,
ik voel met niet zo lekker maar dat gaat in de loop van de morgen wel over.
Geeft niet, ik maak me gewoon wat zorgen om je.
Weet je wat, ik maak vandaag je lievelingsgerecht voor je klaar

Hij stond op en liep naar haar toe, omarmde haar en kuste haar
teder op het voorhoofd.
Schat ik zou niet weten wat ik zonder jou zou moeten, ik denk vaak
aan je als ik op kantoor ben.
Je bent niet alleen een geweldige vrouw maar ook nog een sublieme
keuken prinses.
Ze trok hem dichter tegen zich aan en probeerde hem op zijn mond te kussen
Hij draaide echter zijn hoofd lichtjes weg en mompelde, sorry schat maar
ik heb een beetje een slechte adem, het zal wel met mijn maag problemen
in verband staan.
Ik beloof je dat ik volgende week een afspraak maak met de dokter.

Tot tranen toe geroerd keek ze naar hem, drukte hem nog steviger tegen zich aan
en zei met een omfloerste stem, "Ik hou zo veel van je, je maak mij zo gelukkig,
jij bent mijn Hero voor het leven".
Hij keek over haar schouder op zijn horloge en riep, oh jee is het al zo laat,
ik moet me haasten schat.
Snel rende zij naar de hal om zijn jas te halen.
Wees voorzichtig schat het is erg druk op de weg om deze tijd.
Natuurlijk zal ik voorzichtig zijn, wat denk je wel wie moet er anders vanavond
mijn Lievelingsgerecht opeten ?
Beiden schoten in de lach.

Hij haastte zich om de auto uit de garage te rijden en reed met een goed
gevoel en een glimlach op zijn gezicht naar kantoor.
De schat, mompelde hij in zichzelf, nu gaat ze zich uren lang bezig houden
met zijn "lievelingsgerecht".
Neuriënd en opgewekt loodste hij zijn auto door het verkeer.

Na aankomst op zijn kantoor belde hij meteen naar zijn secretaresse.
Nog geen twee minuten later kwam zij binnen met in haar hand een
papieren zak met het logo van een fastfood keten.

Goede morgen schat hier is je ontbijt, terwijl zij dit zei boog ze zich wat voorover
om ook maar meteen het dessert te laten zien.
Ze zag hem slikken terwijl hij de zak met het fastfood opende.
Met de happen van iemand die in geen twee dagen iets te eten heeft gehad
begon hij een driedubbel iets van vet en ander spul wat zo lekker in je aders
blijf hangen naar binnen te werken.

Zij ging op de rand van het bureau zitten en sloeg haar benen over elkaar.
Met één hand werkte hij zijn bagger naar binnen en met de andere hand
begon hij de benen van haar te strelen.
Zij pakte het servetje wat de fastfood keten er keurig bijgedaan had en
veegde het vet wat uit de driedubbele liep van zijn kin af.
Doordat zij nog wat meer voorover boog kwam het dessert bijna tegen
zijn neus aan.
Snel verplaatste zijn hand zich van haar benen naar haar borsten.

Zij begon wat geluidjes voort te brengen die een soort van seksuele opwinding
zouden moeten voorstellen, echter haar ogen stonden niet in overeenstemming
met het geluid wat zij produceerde.
Terwijl ze haar boezem nu zo dicht tegen zijn gezicht aandrukte dat hij met zijn
neus geen adem meer kon halen streelde zij hem zachtjes over zijn al wat
kalende kruin.
Het bloed bij hem begon ondanks de nauwte en de stuwdammen die er in zijn
aderen aanwezig waren als een wild water beek door zijn lichaam te stromen.
Hij begon een piepend geluid te maken en rolde met zijn ogen alsof hij op het
punt stond afgeschoten te worden in de ruimte

Fase twee was aangebroken

Voorzichtig liet zij zich zicht achterover op het bureau zakken terwijl ze tegelijkertijd
haar benen wat wulps uit elkaar spreidde.
Vol wellust begon hij nu terwijl hij met één hand haar borsten aan het kneden was
met de andere hand onder haar rok te zoeken naar die delen van haar lichaam die
zijn bloed in een extra versnelling stuwde.
Het piepende geluid wat hij maakte ging nu over in een soort van hijgen en rochelen.

Fase drie was aangebroken.

Zij menuvrede zichzelf op het bureau in een positie voor hetgeen zij wist
wat zou komen.
Terwijl hij opstond en met een rood naar blauw neigend gelaat zijn broek
begon los te maken keek zij met een overwinning glimlachje naar zij handelingen.
Ze zag dat er naast zijn neus nog wat fastfood was blijven zitten en sloot haar ogen.
Hij zag dit als een vorm van opwinding bij haar, een opwinding die er bij hem
toe leidde om haar met een brute kracht op het bureau te nemen.

Mijn 'Lievelingsgerecht" hoorde zij hem hijgende zeggen, die ouwe koe thuis
moest eens weten wat mijn lievelingsgerecht is herhaalde hij terwijl hij met
schokkende bewegingen probeerde een tot mislukken gedoemde
voortplantingsritueel uit te voeren.
Haar gedachten waren bij de "nieuwe" die op kantoor was komen werken.
Ook dacht ze aan de nieuwe auto die de nu toch wel raar doende amechtige
dwaas haar belooft had.

Een zacht gekreun gevolg door een soort gereutel deed haar de ogen openen.
Zij zag hem voor haar staan met zijn broek halverwege zijn knieën.
Zijn gelaat was nu van rood/blauw naar paars gegaan en hij rolde met zijn ogen
alsof het licht hem werd ontnomen.
Langzaam zakte hij door zijn knieën en zeeg ter aarde op het luxe kantoor tapijt.
Zonder over voldoende medische kennis te beschikken wist zij al dat hij dood was.

Oh mijn god dacht zij, dat moet mij nu weer gebeuren, stomme oude zak,
Had je niet gewoon kunnen wachten totdat je bij die ouwe koe thuis was.
Uit woede en frustratie gaf ze hem nog even een fikse trap met één van
haar naaldhakken.
Hij verblikte of verbloosde niet en bleef liggen zoals hij lag
Die ouwe koe zou ze maar niet bellen want die was te druk met het maken
van zijn "Lievelingsgerecht"
Ze moest eens weten wat zijn "Lievelingsgerecht was geweest
Bij die gedachte kwam er een glimlacht op haar gezicht.

Cool en beheerst belde zij 112

Die nieuwe...hoe was zijn naam ook alweer ?


Wacht-tijd 

Mensen hebben van nature geen geduld.
Indien we even de tijd aanhouden van het universum
hadden onze verre voorouders die bezig waren met
het "uitvinden"van het vuur slechts enkele seconden
behoeven te wachten en ze hadden lucifers of een
aansteker kunnen gebruiken.
Nee zo ongeduldig als ze waren zaten ze nog jarenlang
met twee stenen tegen elkander te slaan.

Net als met het "wiel" was er weer sprake van ongeduld
wederom enkele universum seconden gewacht en ze
zouden gebruik hebben kunnen gemaakt van een beroemd
geworden voertuig wat ene heer Ford ontworpen had.
Die Ford plaatste meteen maar even vier van die ronde
dingen onder dat vehiculum.
Onze verre voorouders hebben nog jarenlang met dat ronde
ding lopen slepen voordat ze er achter kwamen dat ze er
nog een te kort kwamen.

Ongeduld is iets waar je op wachten moet


Buren-liefde

De kat van de buren op nr. 207  is overleden.
Nu ben ik niet direct een katten fan maar met 
deze kat had ik toch wel wat.
Van alle tuinen in de straat had ze "mijn" 
tuin gekozen om te gaan liggen zonnen.
Zij had een voorkeur voor bepaalde bloemen
Als de bloemen in bloei stonden maakte zij daar
een mooi "rustbedje" van
Ja, ik heb wel eens diep gezucht maar kon het toch
niet over mijn hart verkrijgen haar te verjagen.
Ik heb de bloemen op die plaats weggehaald 
en daar stenen neergelegd.
De stenen namen de warmte op en bleven lang
warm, de kat was meer bij mij dan thuis 
De kat was al zeer oud maar ja dan nog
Ik heb de buren gecondoleerd en gezegd dat ik
de kat zeker zal missen.
Op verzoek van de buren is "onze" kat onder 
"mijn" stenen begraven
Het toeval wilt dat op dezelfde dag dat "onze" kat
overleed de buurman op nr. 203 die altijd stenen 
naar "onze" kat gooide en het arme beest schopte 
ook het heden met het eeuwige verwisselde
Hij was gelukkig nog vrij jong
De buurman laat een dolgelukkige vrouw en
een parkiet na



Only you

Jij maakt uit wat in je leven bloeit
wees zorgvuldig met wat je snoeit
soms is het beter om niets te doen
even wachten wat het zal brengen
soms moet iets zich kunnen mengen
soms vraagt iets een tweede kans
je weet maar nooit wat zich achter
iets verschanst

zaterdag 27 juni 2015

I'm Calling (Cover)



...

                                       Busy with the future




Sterke geslacht

Ik doe het niet, ik ben moe, morgen misschien
Ze keek hem met een glimlach aan
Ik heb er gewoon geen zin in, ik wil rustig zitten
Zij begon met haar ogen te knipperen
Doe maar niet zo raar, ik ben gewoon te moe
Zij wiegde langzaam met haar heupen
Ik heb de hele dag al hard gewerkt, morgen dan
Langzaam streek zij met haar hand over haar borsten
Stop met die rare dingen, IK BEN MOE!
Ze liet haar tong sensueel langs haar lippen glijden
Nog niet zo lang geleden heb ik het nog gedaan
Langzaam kwam ze op hem toe lopen
Ok, ok het is al goed, ik ga die kamer wel schilderen


The movie

The whole life is a try out movie
Some make it in colours
Some make it black and white
You're the director and the actor
There is a big stage you can use
Public will always look at you
Life is entertained on high level
Maybe the movie is a bad movie
You can't complain about it
You was the director and the actor

(Dick Meurs) When The Girl In Your Arms



...

(Dick Meurs) Songbird



...

(Dick Meurs) Nobody's Darling But Mine



...

vrijdag 26 juni 2015


    River the Rijn

Rosie & the Originals - Angel Baby



...


Tante Tonia,
In onze familie kwamen geen echtscheidingen voor, bij het overlijden van een van de partners werd de rest van het leven voorgezet in weduwe of weduwnaarschap.
Echter zoals het in veel families gaat was er ook bij ons een uitzondering die de regel bevestigde.

Tante Tonia,
Zij was een rondborstige vrouw met donker haar en dragende een bril.
Ze sprong er een beetje uit tegenover de andere familieleden.
Een deftige vrouw, die zich dan ook in de bijbehorende kleding schikte.
Eigenlijk was er niets op haar aan te merken, waren het niet dat zij nogal wat bazig kon overkomen, echter dit werd weer goedgemaakt door haar luide hartelijke manier van lachen.

Tante Tonia was weduwe geworden en hertrouwd met ome Gert die voorheen nog geen ome van ons was.
Ome Gert was een van de oprichters van een plaatselijk krant.
Daar wij als kinderen nooit de eerste man van tante Tonia hadden gekend was ome Gert gewoon een echte oom.

Ome Gert was net als tante Tonia een deftige man en ook hij schikte zich ten aanzien van dat in de juiste kleding.
Ome Gert was een vriendelijke oom met een brilletje op en hij had een nimmer te verdwijnen glimlach om zijn mond.

De drukkerij waar ome Gert zijn werkzaamheden verrichtte was gelegen bovenaan een straatje wat steil naar beneden liep en eindige recht tegenover de stadsgracht alwaar je de keuze had om zowel rechts alswel links af te slaan.
Na het verluid had ome Gert na het nuttigen van een nieuwjaarsborrel gezeten op zijn fiets net niet op het juiste moment de beslissing genomen om het koude water van de stadsgracht te vermijden.
Met fiets en al ging de beste man onder, maar werd door mede fietsers al snel aan de kant gehaald.

Volgens overleving zou tante Tonia hem vermanend hebben toegesproken en hem op de gevaren van alcohol in het verkeer hebben geduid.
Na ome Gert met een flinke cognac onder de dekens veilig te hebben gesteld, nam tante Tonia om de zenuwen wat te kalmeren en van de schrik te bekomen de gelegenheid om met het aantrekkelijke restant wat nog in de fles aanwezig was zich behaaglijk in een fauteuil te installeren.

Als tante Tonia en ome Gert naast elkaar op de divan zaten bij mijn grootouders van vaders kant, was ik altijd onder de indruk van het enorme verschil wat tussen beiden zichtbaar aanwezig was in lengte en omvang.

Tante Tonia was een zeer rondborstige forse vrouw die duidelijk in gezelschap aanwezig was zonder dat zij daar enig werk van behoefde te maken.
Ome Gert was niet alleen een kop kleiner dan tante Tonia, nee hij was ook in omvang slecht de helft van haar.

Op een verjaardag als er een borreltje werd geschonken, wat tante Tonia altijd zeer op prijs stelde, zat ik als kind altijd naar haar te kijken.

Na het tweede borreltje werd de lach van tante Tonia luider, en duurder wat langer dan gewoonlijk.
Vol spanning zat ik dan te wachten op hetgeen er zou gaan gebeuren.

Ome Gert zat altijd op de divan en nimmer anders dan aan de linkerkant van tante Tonia.

Ja daar gebeurde het.
Luid en hartelijk lachend keek tante Tonia zoals gewoonlijk naar ome Gert om te zien of hij het naar zijn zin had.
Ome Gert geboren met zijn eeuwig charmant vriendelijke lachje om zijn mond wekte in de hierboven omschreven omstandigheden bij tante Tonia het gevoel op dat zij hem even moest wakker schudden Zij deed dit door ome Gert een enorme opdonder met haar linker arm ergens in de nierstreek te geven.

Het gevolg van deze vrolijk en met de nodige kracht uitgedeelde opdonder was dat ome Gert spartelend met zijn beentjes in de lucht naar het ander einde van de divan werd verplaatst.

Tante Tonia was duidelijk de “baas” en ome Gert onderging dit genoeglijk zonder ook maar enige poging tot verzet, laat staan dat hij plannen zou hebben om een greep naar de “macht”te doen.
Ome Gert vond het allemaal best en bleef wat hij was, een vriendelijke oom met een brilletje op.

Een spannend moment was altijd als het buiten regende en tante Tonia binnen kwam.
Zoals gewoonlijk ging zij op de divan zitten, deed haar jurk wat omhoog en maakte met haar onderjurk de bril schoon.
Na het schoonmaken asemde ze op de brilglazen en maakte ze daarna weer schoon met haar onderjurk.
Als ik mij goed herinner waren er vroeger twee soorten onderjurken, wit en roze.
Het brilgebeuren van tante Tonia maakte veel indruk op mij zonder dat ik besefte in welke hoedanigheid.
Als ik er nu aan terug denk maakt het mij wat onrustig, maar waarom ?
Ik weet het niet.

Ik kan mij niet herinneren wanneer en hoe ome Gert overleden is maar gezien tante Tonia weduwe werd moet dit toch hebben plaats gevonden.

Het heengaan van ome Gert is zeker mede de oorzaak geweest dat tante Tonia meer dan twee borreltje ging drinken.
Tijdens een moment van afwachting in eenzaamheid besloot tante Tonia om het “stuur”om te gooien en rijlessen te gaan nemen.
In de veronderstelling dat zij op zeer korte termijn geheel zelfstandig in een auto zou rijden schafte zij zich er een aan in de kleur rood met als merk Dafje.

Toen bleek dat de verrichtingen die nodig waren om een auto te besturen haar niet geheel waren aangeboren en mede gezien haar eigen dunk dat het niet aan haar kon liggen besloot ze toch maar om een garage te huren waar het rode Dafje een droog en donker onderkomen zou hebben.

Het wonder wat zich zou moeten voltrekken was op de dag waarop tante Tonia voor de 23 keer haar talenten aan een doodsbenauwde examinator moest vertonen aanwezig.

Het verhaal dat nadat de examinator tante Tonia de rijbevoegdheid had verleend, in de overtuiging dat hij dit een volgende keer niet zou overleven, rechtstreeks naar de dichtstbijzijnde kroeg is gelopen en zich daar vastgeklampt aan de bar, tot in de late uurtjes heeft vol laten lopen is een legende geworden.

Tante Tonia was in tegenstelling tot ander weggebruikers zeer gelukkig met het door haar behaalde rijbevoegdheid bewijs 
Om dit te vieren haalde zij de zaterdags erop het rode Dafje uit de garage, en na het verwijderen van drie jaren stof ging zij richting Arnhem.


Wat er in Arnhem precies verkeerd gegaan is weet ik niet, maar toen een politie agent die aanwezig was bij een normale verkeerscontrole tante Tonia tot stoppen maande wist deze het meteen toen zij het raampje open draaide en luidruchtig met een sterke walm van alcohol naar de nog jonge agent riep.
Zo schat zeg het eens, wat kan ik voor je doen?

De agent vroeg haar om de papieren en zag dat tante Tonia als sinds drie dagen over de benodigde papieren tot het besturen van een auto beschikte.
Op de vraag aan haar of zijn gedronken had gaf zij lachend antwoord door drie vingers in de lucht te steken.

De agent vroeg haar om uit de auto te stappen voor het afleggen van een loopproef.
Met behulp van de agent kon zij uit de auto komen, echter de agent kon niet voorkomen dat zij op haar knieën op het wegdek viel.

Het verhaal gaat dat de agent gemompeld scheen te hebben “mijn god mens waar ben je mee bezig”
Tante Tonia was niet in staat om de loopproef af te leggen en werd met de politieauto naar het politiebureau gebracht.

De politieagent die haar rijbewijs invorderde heeft verbaast naar tante Tonia gekeken toen deze hem vroeg.
"Binnen hoeveel dagen krijg ik het weer terug" ?

De huur van de garage werd opgezegd maar naar verluid zou er wel eens laat in de nacht een rood Dafje richting Arnhem vice versa Wageningen zijn gesignaleerd.

Ja tante Tonia was niet zomaar iemand, Nee ze was mijn tante!