dinsdag 28 november 2017



Veel kleuren, te weinig namen om ze te benoemen
leesbaar spreken met elkaar is verleden tijd.
veel leemtes die niet meer worden ingevuld.
onderlinge onenigheid,een glimlach zonder warmte
oneindig ver is de plaatst waar je staat
niet meer herkennen wat je lief is
herinneringen verdwijnen in de wasmachine
een toekomst die gisteren nog morgen was
zwijgzame verbreken de stilte om gehoord te worden
een boek, geopend met een oogopslag
kinderen sterven”jong “ om op te groeien in medialand
disneyland voor de blinden, hartrock voor de doven
eilanden omringt met zorgen en geweld
een voetstap, een herinnering zonder te weten
ontwaken in een droom opgebouwd uit leugens,


donderdag 23 november 2017



Sommige mensen omschrijven hun leven wel eens heel poëtisch als zijnde een boek.
Ik ga er dan wel van uit dat ze de boeken van vroeger in hun gedachten hebben, 
die boeken waar iedere bladzijde apart moest worden losgesneden

woensdag 8 november 2017



Het type pen waarmee je schrijft bepaald het karakter van de letters 


Onhebbelijkheden die men aan een ander toekent worden vaak
verzacht door een onbewuste projectie van je eigen tekortkomingen...

maandag 6 november 2017



Door zeer geavanceerde technieken in de toekomst
zal ons brein zich losmaken van de mens


Het onzekerheidsprincipe maakt het onmogelijk 
om dingen te doen langer dan een bepaalde tijd.


Hoe goed je de dingen ook voorbereid. er zal altijd een onzekere factor zijn.