dinsdag 28 november 2017



Veel kleuren, te weinig namen om ze te benoemen
leesbaar spreken met elkaar is verleden tijd.
veel leemtes die niet meer worden ingevuld.
onderlinge onenigheid,een glimlach zonder warmte
oneindig ver is de plaatst waar je staat
niet meer herkennen wat je lief is
herinneringen verdwijnen in de wasmachine
een toekomst die gisteren nog morgen was
zwijgzame verbreken de stilte om gehoord te worden
een boek, geopend met een oogopslag
kinderen sterven”jong “ om op te groeien in medialand
disneyland voor de blinden, hartrock voor de doven
eilanden omringt met zorgen en geweld
een voetstap, een herinnering zonder te weten
ontwaken in een droom opgebouwd uit leugens,


Geen opmerkingen:

Een reactie posten