zondag 28 juni 2015



Nagerecht

Schat je thee wordt koud en je hele ontbijt staat er nog.
Vanachter zijn krant mompelde hij dat hij een beetje last van zijn maag had.
Schat, je moet toch nodig een keer naar de dokter want je bent al een tijdje
niet in goede doen.
Je slaapt slecht en als je slaapt heb je van die nare dromen en wordt je
nat van het zweet wakker.
Ik zou maar wat meer rust nemen want zo jong ben je immers ook weer niet.

Met een blik waardoor de krant in vlammen zou kunnen opgaan en een stem
met ingehouden venijn riep hij haar toe dat zijn problemen niets maar dan
ook niets met zijn leeftijd te maken had.

Och schat, zo bedoelde ik het helemaal niet, je ziet nog uit als een
jonge god, je weet hoe trots ik op je ben.
Hij liet de krant zakken en keek haar aan, sorry schat dat ik zo uitviel,
ik voel met niet zo lekker maar dat gaat in de loop van de morgen wel over.
Geeft niet, ik maak me gewoon wat zorgen om je.
Weet je wat, ik maak vandaag je lievelingsgerecht voor je klaar

Hij stond op en liep naar haar toe, omarmde haar en kuste haar
teder op het voorhoofd.
Schat ik zou niet weten wat ik zonder jou zou moeten, ik denk vaak
aan je als ik op kantoor ben.
Je bent niet alleen een geweldige vrouw maar ook nog een sublieme
keuken prinses.
Ze trok hem dichter tegen zich aan en probeerde hem op zijn mond te kussen
Hij draaide echter zijn hoofd lichtjes weg en mompelde, sorry schat maar
ik heb een beetje een slechte adem, het zal wel met mijn maag problemen
in verband staan.
Ik beloof je dat ik volgende week een afspraak maak met de dokter.

Tot tranen toe geroerd keek ze naar hem, drukte hem nog steviger tegen zich aan
en zei met een omfloerste stem, "Ik hou zo veel van je, je maak mij zo gelukkig,
jij bent mijn Hero voor het leven".
Hij keek over haar schouder op zijn horloge en riep, oh jee is het al zo laat,
ik moet me haasten schat.
Snel rende zij naar de hal om zijn jas te halen.
Wees voorzichtig schat het is erg druk op de weg om deze tijd.
Natuurlijk zal ik voorzichtig zijn, wat denk je wel wie moet er anders vanavond
mijn Lievelingsgerecht opeten ?
Beiden schoten in de lach.

Hij haastte zich om de auto uit de garage te rijden en reed met een goed
gevoel en een glimlach op zijn gezicht naar kantoor.
De schat, mompelde hij in zichzelf, nu gaat ze zich uren lang bezig houden
met zijn "lievelingsgerecht".
Neuriënd en opgewekt loodste hij zijn auto door het verkeer.

Na aankomst op zijn kantoor belde hij meteen naar zijn secretaresse.
Nog geen twee minuten later kwam zij binnen met in haar hand een
papieren zak met het logo van een fastfood keten.

Goede morgen schat hier is je ontbijt, terwijl zij dit zei boog ze zich wat voorover
om ook maar meteen het dessert te laten zien.
Ze zag hem slikken terwijl hij de zak met het fastfood opende.
Met de happen van iemand die in geen twee dagen iets te eten heeft gehad
begon hij een driedubbel iets van vet en ander spul wat zo lekker in je aders
blijf hangen naar binnen te werken.

Zij ging op de rand van het bureau zitten en sloeg haar benen over elkaar.
Met één hand werkte hij zijn bagger naar binnen en met de andere hand
begon hij de benen van haar te strelen.
Zij pakte het servetje wat de fastfood keten er keurig bijgedaan had en
veegde het vet wat uit de driedubbele liep van zijn kin af.
Doordat zij nog wat meer voorover boog kwam het dessert bijna tegen
zijn neus aan.
Snel verplaatste zijn hand zich van haar benen naar haar borsten.

Zij begon wat geluidjes voort te brengen die een soort van seksuele opwinding
zouden moeten voorstellen, echter haar ogen stonden niet in overeenstemming
met het geluid wat zij produceerde.
Terwijl ze haar boezem nu zo dicht tegen zijn gezicht aandrukte dat hij met zijn
neus geen adem meer kon halen streelde zij hem zachtjes over zijn al wat
kalende kruin.
Het bloed bij hem begon ondanks de nauwte en de stuwdammen die er in zijn
aderen aanwezig waren als een wild water beek door zijn lichaam te stromen.
Hij begon een piepend geluid te maken en rolde met zijn ogen alsof hij op het
punt stond afgeschoten te worden in de ruimte

Fase twee was aangebroken

Voorzichtig liet zij zich zicht achterover op het bureau zakken terwijl ze tegelijkertijd
haar benen wat wulps uit elkaar spreidde.
Vol wellust begon hij nu terwijl hij met één hand haar borsten aan het kneden was
met de andere hand onder haar rok te zoeken naar die delen van haar lichaam die
zijn bloed in een extra versnelling stuwde.
Het piepende geluid wat hij maakte ging nu over in een soort van hijgen en rochelen.

Fase drie was aangebroken.

Zij menuvrede zichzelf op het bureau in een positie voor hetgeen zij wist
wat zou komen.
Terwijl hij opstond en met een rood naar blauw neigend gelaat zijn broek
begon los te maken keek zij met een overwinning glimlachje naar zij handelingen.
Ze zag dat er naast zijn neus nog wat fastfood was blijven zitten en sloot haar ogen.
Hij zag dit als een vorm van opwinding bij haar, een opwinding die er bij hem
toe leidde om haar met een brute kracht op het bureau te nemen.

Mijn 'Lievelingsgerecht" hoorde zij hem hijgende zeggen, die ouwe koe thuis
moest eens weten wat mijn lievelingsgerecht is herhaalde hij terwijl hij met
schokkende bewegingen probeerde een tot mislukken gedoemde
voortplantingsritueel uit te voeren.
Haar gedachten waren bij de "nieuwe" die op kantoor was komen werken.
Ook dacht ze aan de nieuwe auto die de nu toch wel raar doende amechtige
dwaas haar belooft had.

Een zacht gekreun gevolg door een soort gereutel deed haar de ogen openen.
Zij zag hem voor haar staan met zijn broek halverwege zijn knieën.
Zijn gelaat was nu van rood/blauw naar paars gegaan en hij rolde met zijn ogen
alsof het licht hem werd ontnomen.
Langzaam zakte hij door zijn knieën en zeeg ter aarde op het luxe kantoor tapijt.
Zonder over voldoende medische kennis te beschikken wist zij al dat hij dood was.

Oh mijn god dacht zij, dat moet mij nu weer gebeuren, stomme oude zak,
Had je niet gewoon kunnen wachten totdat je bij die ouwe koe thuis was.
Uit woede en frustratie gaf ze hem nog even een fikse trap met één van
haar naaldhakken.
Hij verblikte of verbloosde niet en bleef liggen zoals hij lag
Die ouwe koe zou ze maar niet bellen want die was te druk met het maken
van zijn "Lievelingsgerecht"
Ze moest eens weten wat zijn "Lievelingsgerecht was geweest
Bij die gedachte kwam er een glimlacht op haar gezicht.

Cool en beheerst belde zij 112

Die nieuwe...hoe was zijn naam ook alweer ?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten