Vanaf de geboorte is de “mens” een hopeloos geval

Hopeloos omdat hij nooit aan zichzelf wennen zal

Altijd maar weer proberen te zijn als die “ander”

Stom genoeg te denken dat er ooit iets verandert

Ze hebben het spel al verloren voordat ze zijn aan zet

Denkend het tij te keren met een nutteloos gebed

De “mens” zal altijd moeten leven met een vraag

Nimmer zal hij beseffen dat hij is zijn eigen plaag