Illusie 

Leuke mensen verdwijnen, zonder dat er anderen verschijnen
Het is alsof de wereld is aan het verdorren, niemand die zich
nog afvraagt of er nog een dag is voor morgen.
Gekleed in het uniform van de tijd, schuifelen ze als een
eindeloze rij krabben door de straten.
Het licht wat eens hun ogen deed flonkeren, is verworden
tot een grijze star, ze zijn gestopt met praten.
De onwerkelijkheid heeft zich aan hen voorgedaan als
zijnde een vriend, een illusie gekleed in duivelskleren.
Zittende in de "omheining" wat voorheen het huis werd
genoemd, wordt het "goddelijke" licht wat van de muur
 afstraalt aanbeden.
Avond aan avond starende naar wat er niet is, en nooit
zal komen.
Zoals gewoonlijk is lijn 13 weer te laat