Tiffany

Zat op een terrasje onder het genot van een kopje koffie mezelf te verwennen met de warme stralen van de zon

Je kent het wel, zo'n beetje denkdromen over van alles en niets

Al hetgeen wat om je heen gebeurt wordt geregistreerd in het oppervlakkige gedeelte van je hersenen.

Het wordt opgeslagen als zijnde niet belangrijk.

Opeens wordt het zonlicht mij ontnomen, en een stem die nogal wat luid overkomt roept,

“Hoe is het met jou” ?

Lang niet gezien.

Het tweede gedeelte van mijn hersenen wat direct in actie komt als er alarm bellen gaan rinkelen

staat in no time in de verdedigende status.

Omg, welke rechter heeft mijn veroordeeld tot deze straf ?

Ze legt haar tasje op het tafeltje en laat zich met een onelegant gebaar op de stoel tegenover mijn neer “ploffen”

Leuk je weer eens te zien man!

Ik zeg' “Hi”

Hoe is het jou, je zit hier zo alleen, ik dacht ik ga die man even gezelschap houden.

Ik stamel wat, zo van, “leuk, leuk je te zien.

Ze zegt, kom je soms net van de tandarts ?

Ik ga er niet op in.

Zo vertel eens jongen, hoe gaat het met jou?

Och, met mij gaat alles goed, en om slim te zijn meteen erachteraan, en met jou ?

Oh man, dat is een heel verhaal, je wilt het niet weten.

Ik kon haar niet ontzeggen dat ze mensenkennis had.

Ik bestel mooi geen koffie voor jou dacht ik.

Zeg, ik zag van de week die ex van jou lopen, mijn god wat ziet die er uit.

Ik zeg wil je misschien koffie?

Ja lekker

Man, ik dacht Methusalem te zien.

Wil je er een gebakje bij de koffie?

Ja lekker,

Gelukkig,  ik kon de bestelling nog net doen bij de ober die eens per half uur langs scheen te komen
.

Ze schijnt nu weer met een of andere aan lager wal geraakte alcoholist samen het geluk te hebben gevonden bij ene Jehova
Jehova is toch die firma die ook maar vooral op zondag thuis bezorgt ?

Ik vond koffie en gebak wel genoeg.

Ze stond op en zei, ik kom gezellig naast je zitten, hoeven we niet zo hard te praten.

Ondanks dat ik het wist keek ik maar weer eens in het lege kopje om te zien of het echt wel leeg was.

Ze ging zich nu met een meer elegant gebaar naast mij zitten.

Zo “jochie” vertel eens,  wat is er met jou aan de hand

Je komt mij tegen in de stad, maar verrekt het met die achterlijke arrogante eigenwijze kop van jou om mij gedag te zeggen.

Ze schuift iets dichterbij.
Ik voel een warmte die niet van de zon is

Er wordt naar ons gekeken.

Ze hangt wat meer naar me toe zodat hetgeen waar baby's en mannen gek op schijnen te zijn nu toch wel echt dicht onder mijn neus wordt gedrukt.

Fluisterend zegt ze, “Let even op mijn tasje, I have to pee)

Ik weet dat ze op een vrouwenclub met de naam “echte vrouwen en nog meer tuig” enkele lessen

Engels heeft gevolgd.

Echter de Engelse woorden die zij probeert te etaleren zijn niet voldoende om de gehele etalage te vullen.

Ik zeg, Ok, go pee

De ober die op dat moment juist terugkomt met de bestelling, koffie en gebak kijkt zeer onvriendelijk als ik hem vraag mij een witte wijn te brengen.

Toen zij van pee terugkwam, en naast mij ging zitten aaide ze door mijn haar.

Nergens wordt ik meer nijdiger van dan dat een of andere idioot over mijn haar aait.

Hoopte wel dat ze tenminste haar handen had gewassen.

Zeg, woont die mongolenkop ook nog altijd bij jou daar in de buurt?

Ik zeg ja, want ik weet wie ze bedoelt.

Zag haar met haar partner lopen, omg he can barely walk, en dan die kop van haar, alsof ze uit een inrichting komt.

Ze lacht luid om haarzelf.

Gek, ik vind je een lul van een vent maar toch praat ik graag met je.

Ja dank je de koekoek denk ik, ik ben de enige die nog naar je luistert

Wat doe jij zoal de hele dag, vraagt ze

Ik fiets en wandel veel.

Kijk uit met fietsen jongen want ik heb ooit eens gelezen dat wielrenners een klein pikkie” hebben.

Ze lacht zo luid dat iedereen zich naar ons toe draait.

Ik ga er niet op in, ik weet wel beter.

Zeg waarom kom je niets eens een keer langs, gezellig samen een beetje bijkletsen.

Ja doei, een hele avond dat gelul van haar aanhoren, euthanasie komt eerst.

Gewoon lekker gezellig met z'n tweeën.

Ik zal je een een geheim verklappen.

Ze buigt zich nu zo ver naar mij toe dat ik met de neus "in" de “feiten” wordt gedrukt.

Fluisterend zegt ze, “ My breakfast is endless...

Sorry zegt ik, maar ik moet gaan, ik heb nog een afspraak.

Doeiii

En voordat ze de kans heeft om met die drie walgelijke luchtkusjes te komen was ik al weg.

Enkele weken later zie ik haar in de supermarkt.

Ik keek wat wild om mij heen om te voorkomen dat ze mij zou zien.

Rende vlug richting kassa

Ramde onderweg een oudje met haar rollator omver.

Zette mijn mandje in een onbeheerd wagentje en stond in no time buiten.

Gelukkig, het koude zweet brak mij uit.

Eigenlijk wel een beetje laf want ondanks al haar gelul en gezwam kan ik toch niet ontkennen dat wat zij over het ontbijt had gezegd volkomen waar was.

“ Her breakfast was endless"...