Met Henk sta je altijd voor verassingen.
Kwam hem tegen vorige week en zag meteen dat er iets mis was.
Je ziet het niet alleen aan Henk, maar je voelt het ook.
Henk heeft dan zo'n uitstraling als van een hond die net een trap onder
zijn kont heeft gekregen van het baasje.
Je doet net alsof je het niet ziet, en vraag, alles goed Henk?
Nou nee, een beetje een klote gevoel, beetje het gevoel alsof ik met
een beer heb gevochten.
Om in de sfeer van Henk te blijven vraag ik hem of de beer op eigen
kracht weer naar huis is gegaan.
Henk lacht maar wat, en zegt opeens, ze is niet meer knapperig Dick.
Nu heb ik weinig ofwel nooit iets met beren gehad dus wacht even tot
Henk met aanvullende informatie komt.
Nee, dat knapperige van vroeger is er af Dick, dat komt niet meer terug.
Henk staat er een beetje zoutzakkerig bij en kijkt naar zijn schoenen.
Er begint mij iets te dagen, thuis alles goed Henk?
Ze is weg Dick.
Ik begreep dat Henk niet de denkbeeldige beer bedoelde, doe net alsof
ik hem niet begrijpt, en vraag, hoe bedoel je Henk, wie is er weg?
We zijn uit elkaar Dick, ik kon echt niet meer met haar verder.
Ik blijf mijn rol spelen en doe alsof ik het niet begrijp, je bedoelt ze is
weg bij jou?
Ja Dick, ze is weg en ze blijft weg.
Henk ik dacht altijd dat jullie het eeuwige stelletje waren.
Dick ik voelde het al jaren aankomen, het begon allemaal te hangen,
het zat op de verkeerde plaats, ze sleepte het met zich mee, alsof ze
met een zak meel op haar nek verder door het leven moest.
Dick, ze was niet knapperig meer, het krokante was eraf.
Kom een keer langs Dick, samen wat praten, drankje erbij.
We zien elkaar wel weer Henk.
De groeten zegt Henk, een beetje met zijn linkervoet trekkende en wat
afgezakte schouders alsof hij een zak meel moet mee sjouwen verdwijnt
Henk in de massa...