U herkent het vast wel. iemand verteld u een verhaal wat hij of zij heeft meegemaakt.

Bij een latere ontmoeting wordt u dit verhaal weer verteld, echter het verhaal wijkt af

van het voorgaande.

In het eerste verhaal was de verteller "toeschouwer" in het tweede verhaal is de verteller

bevordert tot meespelende.

De feiten worden flink aangedikt, en het verhaal is meer uitgebreid.

Het laatste verhaal wat mij werd verteld was een onenigheid tussen twee personen wat

uitliep op een bloedneus voor een van hen.

Toen het verhaal mij voor de tweede keer werd verteld, onder het genot van een biertje

was de 'bloedneus" veranderd in een totaal in elkaar geslagen persoon die nu zijn leven

moet leiden in een rolstoel.

Ik denk dat de omstandigheden en de emoties waaronder een "verteller" verkeerd een

grote bijdrage leveren aan het waarheidsgetrouwe gehalte van een verhaal.

Bovenstaande is niet echt een vorm van opschepperij, het is een normale menselijke

eigenschap om zich een grotere rol in het geheel toe te spelen dan wat zich in werkelijkheid

heeft afgespeeld.

Hoewel ik mijn best doe om mijn "verhalen" zo getrouw mogelijk weer te geven en het

waarheidsgehalte hoog probeert te houden, ben en blijf ik net als u een mens met alle

leuke en vervelende eigenschappen.

Als ik mijzelf zou kunnen veranderen zou dit jammer zijn voor de verhalen die ik nog

te vertellen heb.

Ik had laats ruzie met drie grote kerels, ik was zo kwaad dat ik ze alle drie.....ach laat

maar, ik vertel het later wel...