The winner take it all...

..Hij had één grote liefde en dat waren zijn duiven.

Zijn vrouw zei wel een gekscherend als hij een keuze moest maken tussen haar en de duiven zij het veld moest ruimen.

Alhoewel hij haar altijd bezwoer dat ze over twee totaal verschillende dingen praatte had hij zich wel eens serieus afgevraagd wat hij zou doen als hij voor zo'n keuze zou komen te staan.

Natuurlijk zou hij voor zijn vrouw kiezen...

Duiven konden immers niet koken, wassen en strijken dacht hij er dan glimlachend bij

Vandaag was het de grote dag

De duiven waren met een speciaal voor duiven ontworpen grote trailer naar het zuiden van Frankrijk gebracht.

Grote prijzen vielen er vandaag te winnen.

Zijn voorbereidingen waren optimaal geweest.

Zijn Winnaar had in weduwschap gezeten en net voordat hij ingekorfd moest worden had hij er nog even een ander mannetjes bij gezet zodat de Winnaar alles op alles zou zetten om zo snel mogelijk naar huis te komen

De druppels die hij speciaal uit België had laten komen zouden zeer zeker mee werken aan een snelle terugkeer.

Hij voelde zich vrij zeker van de zaak alhoewel de Winnaar vorige jaar een steekje had laten vallen. 

Echter daar kon de Winnaar ook niets aan doen, het weer was gewoon erg slecht geweest.

Vandaag zou het uitstekend weer zijn voor de terugvlucht uit Frankrijk.

Stiekem was hij al wekenlang geleden begonnen met wat geld weg te leggen voor de grote vlucht en weddenschap.

Ze noemde het dan wel poolen maar het was in zijn ogen wel degelijk gokken wat ze deden.

Er waren soms grote bedragen mee gemoeid alhoewel dat niet langs de reguliere weg ging.

Hij was er klaar voor.

De buren waren gewaarschuwd en gevraagd of zij honden, katten en eventueel kinderen die lawaai maakten tussen half vijf en vijf uur binnen wilden houden.

Hij had voor alles gezorgd en binnenin zijn buik fladderde al een overwinning fuifje.

Dit zou de laatste grote vlucht zijn van de Winnaar want hij had besloten om hem na deze overwinning de rust te gunnen en hem te gebruiken voor de fok.

Er zouden na deze overwinning flinke prijzen betaald worden voor zijn nakomelingen.

Zachtjes stond hij zichzelf in de handen te wrijven.

Het begon tegen binnenkomst aan te lopen en hij had al verschillende telefoontjes gehad met de vraag of hij al wat had gezien.

Ze belde hem altijd als eerste omdat ze wisten dat hij de Winnaar had.

Net op het moment dat hij het laatste telefoontje had beantwoord en had gehoord dat niemand nog iets binnen had zag hij hem aankomen.

Hij had gewonnen.

Een enorme euforie maakte zich van hem meester en hij had moeite om zijn tranen te bedwingen.

De Winnaar kwam met een sierlijk duik naar beneden om daarna op het hok te gaan zitten.

Kom maar jongen ..kom maar..ga maar gauw naar het vrouwtje toe.

De Winnaar maakte echter geen aanstalten om het hok binnen te gaan maar begon verwoed te pikken aan een van zijn poten.

De schrik sloeg hem om het hart toen hij zag dat er een stuk ijzerdraad aan zijn poot vast zat.

Hij wist dat de Winnaar niet eerder binnen zou komen voordat hij dat stuk ijzerdraad verwijderd had

Snel belde hij om te vragen of iemand al wat binnen had.

Nee niemand maar ze hadden al wel gezien dat zijn Winnaar richting het hok ging.

Hij klapte de telefoon dicht en probeerde opnieuw de Winnaar met allerlei geluidjes en smeekbeden in het hok te krijgen.

Echter de Winnaar bleef hardnekkig naar het ijzerdraad pikken en zijn poot begon al aardig te bloeden.

Hij wist dat er “duiven liefhebbers” waren die in zo'n geval de duif rustig met een zware windbuks van het dak af schoten.

De ring moesten ze hebben om te klokken het prijzengeld moest worden binnen gehaald.

Nee hij zou zich nimmer tot zoiets verlagen.

Daar kwam het telefoontje...heb je hem al geklokt ?

Er zijn er al drie geklokt na die van jou.

Nee ik heb hem nog niet kunnen klokken want hij zit nog op het hok met een stuk ijzerdraad om zijn poot.

Dat's jammer zeg, he ik moet ophangen er komt er weer een bij mij binnen..

Eindelijk had de Winnaar het stuk ijzerdraad verwijderd en stapte met bloedende poot het hok in. 

Snel stapte hij  hok in en zag dat de Winnaar al voor het hok van “zijn vrouwtje” zat. Voorzichtig stak hij zijn hand uit en pakte de Winnaar liefdevol op.

Zachtjes streelde hij hem over zijn veren...je hebt je best gedaan...hier kon jij ook niets aan doen 

Tranen kwamen in zijn ogen en met een forse draai en trek beweging trok hij de kop van de winnaar af.

Winnaars die niet winnen zijn voor de soep mompelde hij terwijl hij met de duif in zijn handen naar de keuken liep.