Te veel

Veel kleuren, te weinig namen om ze te benoemen

leesbaar spreken met elkaar is verleden tijd.

veel leemtes die niet meer worden ingevuld.

onderlinge onenigheid,een glimlach zonder warmte

oneindig ver is de plaatst waar je staat

niet meer herkennen wat je lief is

herinneringen verdwijnen in de wasmachine

een toekomst die gisteren nog morgen was

zwijgzame verbreken de stilte om gehoord te worden

een boek, geopend met een oogopslag

kinderen "sterven” jong “ om op te groeien in medialand

Disneyland voor de blinden, hartrock voor de doven

eilanden omringt met zorgen en geweld

een voetstap, een herinnering zonder te weten

ontwaken uit een droom, opgebouwd uit Lego
Morgen is een dag later...