Voelde me als een lege fles zonder statiegeld

Er was van alles te veel, alleen de liefde ontbrak

Je was er alleen maar om er te zijn, en gezien te worden

Ik was een stuk decor wat bij verschillende voorstellingen gebruik kon worden

Enorme ruzies die soms in een vechtpartij eindigden werden

afgewisseld met onzinnige, dure cadeaus en drank

Het zit tussen je oren er is helemaal niets  

Antidepressiva werd met lotgenoten gedeeld

Behoefte aan liefde was behoefte aan alcohol geworden

Bovenstaande is een greep uit de verhalen die ik heb aangehoord.

Verteld door vrouwen die echt niet meer in staat waren om nog te

vechten voor wat heel gewoon zou moeten zijn.

Voor de buitenwereld was er het "plaatje" binnenshuis een kilte

tussen ver van elkaar verwijderde personen.

Leugens ingelijst in met "goud" versierde lijsten

Kinderen die zich opsloten in hun kamers, om zich te beschermen tegen 

de dagelijks terugkerende huiselijke conflicten. 

Kinderen die al jong aan drugs en drank waren.
Aanwezig zijn zonder nog het gevoel te hebben ergens bij te horen.

Grote huizen, meerdere auto's en een teveel aan geld waren vaak gekoppeld
aan hetgeen hierboven omschreven.
Alleen al door naar hen te luisteren bracht wat verlichting in de "ellende"
waarin ze verkeerden.
Er werd samen naar mogelijkheden gezocht om zonder te "vluchten" sterk
genoeg te worden om voldoende tegenstand te kunnen bieden aan hetgeen
zij werden blootgesteld.
Eigenlijk was het helemaal niet zo moeilijk, echter door de constante druk
die op hen werd uitgeoefend ontbrak het hen aan de "kracht" om tegen
hetgeen plaatsvond in te gaan.
Sommige waren na enkele gesprekken verbaasd hoe ze alles zomaar hadden
kunnen laten gebeuren.
Ideeën werden gekoppeld en op uitvoerbaarheid getest.
Ruim 75 % van de vrouwen  kwam al "winnaar" uit de bus, gewonnen van henzelf!
Sterker dan ooit, met het gevoel van dit laat ik nooit meer toe.
Sterker dan ooit, met een "litteken" als herinnering om zich staande te houden

concept