Normal in a different way..... De heuvels van zand waar ik vroeger onder lag, fiets ik nu overheen
zondag 29 november 2015
"Do you think things always have an explanation?"
"Yes I believe that they do"
But I think that with our humans limitations we're
not always able to understand the explanations.
But you see, Meg, just because we don't
understand doesn't mean that the explanation
doesn't exist
A wrinkle in time
Madeleine L 'Engle
donderdag 26 november 2015
woensdag 25 november 2015
dinsdag 24 november 2015
zaterdag 21 november 2015
vrijdag 20 november 2015
Vier kikkers zaten op een houtblok
dat vlak langs de oever van de rivier dreef.
Plotseling werd het blok door de stroom gegrepen
en langzaam meegesleurd.
De kikkers waren verrukt en volkomen geabsorbeerd,
want zij hadden nog nooit gevaren.
Tenslotte sprak de eerste kikker en zei:
'Dit is werkelijk een wonderlijk blok,
Het beweegt alsof het leeft.
Nooit hebben wij eerder van een dergelijk blok gehoord'.
Toen sprak de tweede kikker en zei:
'Nee mijn vriend, het blok is net als andere blokken,
het beweegt niet. Het is de rivier die naar de zee wandelt
en ons en het blok met zich meedraagt'.
En de derde kikker sprak en zei:
'Het is noch het blok noch het water dat beweegt
De beweging is in ons denken,
want zonder het denken beweegt er niets'.
En de drie kikkers begonnen te kijven
over wat er nu werkelijk bewoog.
De ruzie werd al heviger en luidruchtiger,
maar zij konden het niet eens worden.
Toen wendden zij zich tot de vierde kikker,
die tot op dat moment aandachtig had geluisterd,
maar stil had gezwegen en ze vroegen zijn mening.
En de vierde kikker zei:
'Ieder van jullie heeft het bij het rechte eind
en geen heeft ongelijk.
De beweging is in het blok én in het water en óók in ons denken'.
En de drie kikkers werden zeer boos,
want geen van hen was bereid toe te geven
dat zijn waarheid niet de hele waarheid was en
dat de beide anderen niet geheel ongelijk hadden.
Toen gebeurde er iets vreemds.
De drie kikkers verenigden zich
en duwden de vierde kikker van het blok af de rivier in.
Kahlil Gibran (Uit de Voorloper)
donderdag 19 november 2015
Time goes by
Soms hebt je een herinnering aan iets, maar niet
meer de woorden om het te omschrijven.
Hoewel je zeker weet dat hetgeen je herinnert,
ook heeft plaatsgevonden.
Soms kan de verleiding komen om te denken,
dat het een droom is geweest.
Het zijn van die herinneringen die, als je ze toch
probeert te omschrijven, totaal niet meer met het
daaraan gekoppelde denkbeeld te verenigen zijn.
dinsdag 17 november 2015
Nattigheid
Ik was laatst in een verdranklokaal
Er waren ook nog anderen.
De meeste komen daar om hun
tijd te verdranken
Verdranken van tijd en gedachten
Gewoon voor je uit staren en
denken, na deze nog een.
Gezien verdranken iets met indien
aanwezig je hersens doet, wordt
al snel vergeten, dat die ene er al
vier of zelfs vijf geworden zijn
Verdrankers maken zich daar niet
druk om, het is er immers toch
steeds maar een na deze
Verdrankers hoe vreemd het ook
klinkt lullen vaak uit hun nek.
Nu zal je zeggen uit de nek lullen
kan niet.
Nou vergeet het maar, Nederlandse
verdrankers zijn kampioen uit de nek
lullen.
Op gezette tijden krijgen deze
verdrankers plas aandrang.
Behalve uit hun nek lullen zijn
verdrankers ook kampioen in het naast
de pot zeiken
Bij toeval zag ik er een tijdens mijn
plasbeurt die zijn schoenen stond nat
te zeiken
Toen ik hem daarop probeerde te attenderen
draaide hij zich om en zeik ook nog even
over mijn schoenen.
Hij begon te lachen.
Blogvulling
Als je de demonen van je gedachten te dicht bij je ziel laat komen
kun je er donder op zeggen dat ze er een duivels plan zullen smeden.
Ze zullen zich klonen en hechten aan al wat is van jou.
Met geen gift zijn ze te bestrijden, een ieder en allen zullen je mijden.
Laat je gedachten daar waar ze moeten zijn, wees vriendelijk en
spreek zonder venijn.
Roept niet op wat je kan schaden, voor je het weet zullen de demonen
zich in je gedachten baden.
Weest stil waar stilte is vereist, wees lief waar liefde nog kan bloeien.
Zie de bloem voor hij verwelkt, laat je leven niet verdoemen.
Geef terug wat niet is van jou, denk aan wat je hebt ontnomen.
Deel wat je delen kan, zonder te denken wat krijg ik ervoor terug
maandag 16 november 2015
Geen gedicht
Onderstaand gedicht had mij wereldberoemd moeten
maken, echter zoals velen gebeurd waren de "goden" die
zich lezers noemen ook mij niet gezind, het is wel een
zeer zeldzaam gedicht geworden daar het slechts door
twee personen is gelezen, 's avonds en in de morgen erna
Jong als ik was, gaande zonder "jeugdpuistjes" door een
beneveld leven werd mij ruw en hardvochtig verteld
hoe het met mijn "dichtkunst" was gesteld.
Hoop is echter nooit verloren of verleden tijden
het is de "afgunst" van anderen die je het benijden:)
Gedicht
Als de storm gaat liggen na een aanval van razernij,
maakt hij veel vogels en fietsers blij.
De zon die even met zijn ogen knippert, om de
wolken te verdrijven, verblijd het hart van natte
katten en oude wijven.
Het samenspel, in wat wij noemen het "heelal", is iets
wat de mensheid altijd verbazen zal.
Nimmer zullen wij echter buigen voor wat er "boven"
ons gebeurt, nimmer, zolang het niet door de
Nederlandse Vereniging Van Huisvrouwen is goed-
gekeurd!
anno, lang geleden
Onderstaand gedicht had mij wereldberoemd moeten
maken, echter zoals velen gebeurd waren de "goden" die
zich lezers noemen ook mij niet gezind, het is wel een
zeer zeldzaam gedicht geworden daar het slechts door
twee personen is gelezen, 's avonds en in de morgen erna
Jong als ik was, gaande zonder "jeugdpuistjes" door een
beneveld leven werd mij ruw en hardvochtig verteld
hoe het met mijn "dichtkunst" was gesteld.
Hoop is echter nooit verloren of verleden tijden
het is de "afgunst" van anderen die je het benijden:)
Gedicht
Als de storm gaat liggen na een aanval van razernij,
maakt hij veel vogels en fietsers blij.
De zon die even met zijn ogen knippert, om de
wolken te verdrijven, verblijd het hart van natte
katten en oude wijven.
Het samenspel, in wat wij noemen het "heelal", is iets
wat de mensheid altijd verbazen zal.
Nimmer zullen wij echter buigen voor wat er "boven"
ons gebeurt, nimmer, zolang het niet door de
Nederlandse Vereniging Van Huisvrouwen is goed-
gekeurd!
anno, lang geleden
zondag 15 november 2015
vrijdag 13 november 2015
Home sweet home
Ik sprak iemand die ik al een tijd niet meer had gezien.
Alle kinderen waren het huis uit vertelde hij.
Ik zei, " Dat is toch mooi"
Dat is toch wat alle ouders wensen, dat ze ooit hun "eigen" leven starten
onafhankelijk van hun ouders
Hij vertelde dat het met twee wel goed ging, maar over degene die het laats
het "nest" had verlaten, was hij niet te spreken.
Ze woont op zichzelf zei hij, maar als ze "thuis" komt doet ze net alsof
ze nog thuis woont.
Hij vertelde dat dit hem stoorder, want ze was toch immers het "huis" uit
Ik keek de man aan en had meteen de pest aan hem.
Als een kind op zichzelf gaat wonen betekent dat nog niet dat het het "huis' uit is
Zo'n "kind" kan nog steeds behoefte hebben aan de "warme" omgeving van "thuis"
Als ouders dit niet begrijpen heeft dat "kind" ook nooit echt een "thuis" gehad
Het "kind" wat hij bedoelde was dus niet echt meer welkom" thuis"
Ik heb geen commentaar gegeven, alleen maar de man aangestaard.
Ik heb hem geen fijne "feestdagen" gewenst
De schoft!
donderdag 12 november 2015
Kleur bekennen
Zal ik wat voor je inschenken schat?
Ja graag, maar niet te veel hoor...
Hij schonk een dry sherry voor haar in, en voor zichzelf een whiskey malt.
Met een tevreden gevoel ging hij in de stoel tegenover haar zitten.
Ze waren nu ruim 15 jaar getrouwd, en ze waren nog steeds intens gelukkig met elkaar.
En hoe was je dag op kantoor?
Och gewoon net als andere dagen, alhoewel er vanmiddag wel een klein incident was.
Een incident, op kantoor?
Ja, eigenlijk was het nog best vervelend ook.
Twee van onze medewerkers werden in een innige omstrengeling betrapt op het toilet.
Al met al was het een gênante vertoning.
Beide getrouwd, en dan dit soort dingen doen.
Je hebt ze natuurlijk meteen ontslagen?
Nee, ik heb een goed gesprek met hen gehad.
Het zijn beide zeer goede krachten, en werken al lang bij het bedrijf.
Nou ja zeg, maar die smerigheid kan je toch niet tolereren.
Ik vind dat je in dit soort zaken veel te zwak optreedt.
Beide getrouwd, en dan maar even vreemd gaan op je werk.
Walgelijk ik heb er geen woorden voor.
Ja eigenlijk heb je wel gelijk en ik zal dit zeker geen tweede keer tolereren.
Hij stond op en liep naar het raam.
Aan de overkant zijn ze nog steeds druk met het schilderwerk ...ik zie hem boven met een slaapkamerraam bezig.
Oh dat kan wel antwoordde zij...ik heb geen contact met die mensen.
Och hij is wel een geschikte vent ...vorige week heeft hij mij het gehele huis laten zien, en we hebben samen nog wat gedronken ook.
Daar heb je mij niets van verteld...
Sorry schat dan is mij dat even ontschoten..het was die dag dat jij met je zuster was winkelen.
Ik kreeg trouwens het idee dat het tussen hem en haar niet zo goed ging.
Hoezo heeft hij je dat verteld ?
Nou niet met zoveel woorden, maar hij vertelde mij dat hij zijn slaapkamer in een speciale kleur groen wilde schilderen.
Die kleur groen zou zeer rustgevend zijn...als proef had hij een klein stukje gedaan en ik moet zeggen, het zag er wel apart uit
Toen hij mij de andere kamers liet zien, zag ik dat er een kamer in een soort rose geschilderd was.
En aangezien ze geen kinderen hebben, ben ik er vanuit gegaan dat het haar slaapkamer moest zijn.
Ja ik vond hem echt een joviale vent.
Ik weet het niet antwoordde zij ...ik spreek die mensen niet, en als zij problemen hebben zijn dat de onze niet.
Je hebt volkomen gelijk schat..wij hebben het fijn samen, en ik zou niet graag willen dat anderen dit verstoren.
Vreemd gaan op kantoor...jonge stellen die apart slapen..ik weet het allemaal niet meer antwoordde zij.
Hoe was jou dag schat ?
Ach ik voelde mij vandaag niet zo erg lekker ...ik ben de deur niet uit geweest
Ik heb op de bank wat zitten lezen.
Ze stond op en zei...Zal ik wat lekkers voor je maken ?
Ja zei hij ..ik heb best ergens trek in...
Toen zij opstond en naar de keuken liep, keek hij haar verliefd achterna.. Hij hield zielsveel van haar en hij wist dat dit ook wederkerig was.
Ze wisten beiden wat ze aan elkaar hadden.
Opeens verstarde zijn blik en bleef hangen op een vlek groene verf achter op haar jurk ter hoogte van haar billen.
Die kleur groen...?
Met een verbijsterende uitdrukking in zijn ogen bleef hij voor zich uit zitten staren.
dinsdag 10 november 2015
vrijdag 6 november 2015
donderdag 5 november 2015
Abonneren op:
Posts (Atom)