Clothes make the man

Om veel wat een “dorpsidioot” zegt wordt gelachen.

Stel je die “dorpsidioot” nu eens voor als een zeer intelligent iemand.

Moeilijk om te doen en vermoedelijk ook zeer vermoeiend

Maar stel nu dat een zeer intelligent persoon dezelfde woorden zegt als de “dorpsidioot”,

zouden we er dan ook nog om lachten ?

Zouden we er dan niet meer aandacht aan besteden en er over nadenken?

Is het dan zo dat het belangrijker is wie het zegt dan wat er wordt gezegd ?

Ik denk het wel.

Niemand verwacht van onze “dorpsidioot” een zinnig iets omdat hij nu eenmaal

als “dorpsidioot” is gekwalificeerd en staat ingeschreven.

Echter als we onze “dorpsidioot” nu eens een metamorfose laten ondergaan.

Gewassen en geschoren, net pak aan, bezoek aan de kapper en niemand herkent

in hem onze gekke vrolijke “dorpsidioot”

We laten hem los in een ander dorp alwaar hij het evangelie maar moet gaan verkondigen.

Over al de onzin wat die lieve 'idioot' de mensen verteld wordt diep nagedacht.

Onze “dorpsidioot” wordt gezien als een soort van verlosser, wat dat ook zijn mag.

Dat hij met jesus afgelopen zondag bij McDonald is geweest gelooft niemand

Maar het zou best eens kunnen zijn dat hij de juiste gave en contacten heeft waar de

“mensheid”al eeuwen naar op zoek is.

Mensen twijfelen nog wel aan zijn woorden maar ze blijven wel in hun gedachten hangen.

Roep alle mensen in dat dorp bijeen en laat de “dorpsidioot” terug transformeren naar

wat hij was, die lieve gekke “dorpsidioot”

Het zou best kunnen dat de dorpsbewoners hem uit woede en frustratie aan een

paal nagelen en hem op het dorpsplein te kijk zetten.

Al heel gauw zou men dan als het donker is en iedereen zou moeten slapen

er mensen worden gezien bij de paal waar de 'dorpsidioot” aan is genageld.

Op hun knieën liggend en biddend om vergeving vragen voor wat hem is aangedaan.

Je weet immers maar nooit!