Normal in a different way..... De heuvels van zand waar ik vroeger onder lag, fiets ik nu overheen
maandag 24 februari 2020
zondag 23 februari 2020
vrijdag 21 februari 2020
donderdag 20 februari 2020
The Salesman
...It was a cool summer night and the moon was yellow.
The wind was howling and the leaves were rustling beneath my feet.
In the distance I could hear a dog barking.
Gradually the sound of a car came closer.
Just in front of me a well shined Mercedes came to a stop.
A man opened the car window.
Sir, I have lost my way. Maybe you can help me?
I looked to the man and said, maybe I can.
I have to go to the castle, do you know where it is ?
Yes, I know where it is.
It's not so far but it's easier to show you. May I ride with you?
You are very friendly Sir, please come in.
I stepped in the car and said to the man, my name is Count Branco.
Count Branco? You're the owner of the castle?
Yes, I'm the owner of the castle, I said with a smile.
You were alone walking in the forest?
Yes, I was, I enjoy an evening stroll.
You were not afraid?
Afraid? Afraid for what?
Sorry sir but they told me that in this forest there are vampires.
Don't believe everything that people tell you.
You know you have an appointment this evening Count?
Yes, I knew that you would come this night.
You were waiting for me in the forest Count?
Yes, I was.
Strange, very strange the man said when he looked to the Count.
We are getting close to the castle but better you stop for a moment.
The man stopped the car and asked, Is there something wrong Count?
No, nothing is wrong but when you look to the left you can see the castle lights.
The man turned his head and looked out into the darkness.
On that same moment I leaned over and bit the man on his neck.
The man tried to turn himself but I quickly put his head between my hands.
With only a twist of his neck the man was dead.
I then got out of the car, opened the drivers side door, and pulled the man outside.
Opening the trunk and placing the man's body inside.
I then climbed into drivers seat and drove to the castle.
By the castle I parked the car next to the fifty other cars.
Above all the cars a great banner waved in the wind.
"Count Branco..Best cars in town"
With a second banner below... "This weekend free barbecue for all"
woensdag 19 februari 2020
dinsdag 18 februari 2020
maandag 17 februari 2020
Going Where The Lonely Go Duet (by Dick & Trisha)
I'm very happy with a girlfriend like you!
Thank you for singing with me
zaterdag 15 februari 2020
Ik zal plm 10 / 11 jaar zijn geweest toen ik bovenstaande schrijfmachine cadeau kreeg
Kwam de schrijfmachine toevallig bij een zolderopruiming tegen.
Onderstaande was mijn allereerste "verhaal"wat ik met de machine heb geschreven
Als kind kreeg ik van mijn ouders een opwind poppetje
Ik was toentertijd helemaal in de ban van mechanische dingen zoals uurwerken
en mechanisch speelgoed
Het was een klein poppetje met een opdraai sleuteltje in de rug
Als ik met het sleuteltje de veer opwond ging het poppetje allerlei bewegingen maken
Het waren die mechanische bewegingen die mij aan het lachen maakte.
Op een keer had ik de veer te strak opgewonden en het poppetje weigerde om op te
treden
Ik heb toen het poppetje open gemaakt en de veer ontspannen
Ik maakte in die tijd van alles open tot grote schrik van mijn ouders'
Ondanks dat ik geleerd zou moeten hebben uit het vorige opdraaiden ging het
poppetje toch weer stuk
Het poppetje was "kapot" zoals dat heette, hij was niet dood, nee hij was kapot
Ik kon niet aan een nieuwe veer komen dus het poppetje verdween naar de afdeling kapot
speelgoed op zolder
Toen ik enige tijd geleden in gezelschap op een terrasje zat te genieten van een drankje
moest ik weer even terug denken aan dat poppetje
De reden hiervoor was dat er twee mensen met elkaar in conflict raakten over een parkeerplaats
Één van die mensen begon zich enorm op te winden
Hij begon met het in zijn hersenen aanwezige sleuteltje zijn veer strak op te winden
Dat de veer te strak werd opgedraaid was duidelijk te zien aan de kleur van zijn gezicht
die veranderde van bleek naar een purper gelijkende kleur
Ook de bewegingen werden steeds meer ongecontroleerd en leken op die van mijn
mechanisch poppetje.
Net toen ik dacht, man gebruik je verstand, werd hij onwel en ging door zijn knieen
Het was duidelijk te zien dat de man medische hulp nodig had, ik belde meteen de ambulance
De ambulance was er in no time en nam de man mee naar het ziekenhuis
Het wil zo zijn dat ik na enige tijd de man weer zag lopen bij het uitlaten van het hondje.
Hij zag er ontspannen uit en van mechanische bewegingen was geen sprake.
Op dat moment moest ik denken aan mijn poppetje toen de veer weer ontspannen was
In het ziekenhuis hadden ze gelukkig voor de man ook zijn veer weer kunnen ontspannen
zodat na enig tijd alles weer normaal werkte.
Ik herinner mij ook dat mijn vader mij waarschuwde om die veer niet zo strak op de draaien
Als ik toen goed naar mijn vader had geluisterd had was mijn poppetje nu niet kapot geweest.
Maar ja wie luistert er op die leeftijd naar zijn ouders..Ja wie ?
De man liep op een plek waar meerder mensen hun hond uitlieten
Op een gegeven moment kwam er een vrij grote hond naar het hondje van de man toelopen
Voordat de hond bij de man was begon deze te schreeuwen tegen de vermoedelijke eigenaar dat hij zijn verdomde hond aan de lijn moest houden
Een van de aanwezige mensen gaf te kennen dat de hond alleen maar wilde spelen en totaal geen kwaad deed
De man met het hondje was dermate opgewonden dat hij de eigenaar van de hond begon uit te schelden
De eigenaar van de loslopende hond bleef echter heel rustig en probeerde de man tot kalmte te
manen; echter dit was olie op het vuur voor de man met het hondje
Ik wilde geen toeschouwer zijn van dit minder leuke menselijke tafereel dus ik liep door
Deze week sprak ik iemand die mij vertelde dat de man van hondje "kapot"was
Met de sleutel die we allemaal in ons mee dragen kunnen we beter maar heel voorzichtig
mee omgaan want er is niet altijd en voor iedereen een nieuwe veer te vinden
donderdag 13 februari 2020
vrijdag 7 februari 2020
donderdag 6 februari 2020
donderdag 29 januari 2015
Iedere gek een medianek
Redelijk lang geleden kreeg ik het absurde idee dat mensen slaaf waren geworden van door anderen ingebrachte ideeën en gewoontes.
De wereld bestond volgens mij uit één groot Disney park met achter een hoge schutting een pracht van een aangelegd kerkhof.
Op een groot bord bij de ingang stond geschreven.. “Disney in Disney uit “
Aan de plezier kant van de schutting stond ...“Disney park een leven lang plezier “
Ja dat klopt wel, want degene die achter die schutting lagen waren zo dood als een pier
Als je jezelf in Disney park had dood gelachen of dood verveeld werd met je met een mooi Disney treintje ondergronds naar achter de schutting gebracht.
Absurd ja dat geef ik toe...Of zit er eigenlijk toch wel een klein beetje waarheid in ?
Zij we allen niet verworden tot sprekende poppen met een opdraai mechaniek ?
Wat mij al lang opviel was dat mensen alleen nog kunnen praten over dingen die ze gezien..gehoord of gelezen hebben.
Eigen inbreng en waarneming zijn dermate met commercieel media modder besmeurd dat ze niet als zodanig te herkennen zijn.
Als je 's avonds een wandeling door een gemiddelde woonwijk zou maken dan zie je Madame Tussauds in het groot.
Op mensen lijkende poppen hangen, zitten of liggen jarenlang in dezelfde stoel in dezelfde houding voor de tv.
Vaak omringt met wat te eten en drinken en bij de slappelingen een sigaret op de lip.
Lekker onderuit gezakt, zo van kom maar met die handel. ik zit er klaar voor.
Geef ze eens ongelijk. ze hebben er misschien een zware dagtaak opzitten en mogen ze dan a.u.b. zich eens lekker verwennen ?
Ja dat mogen ze, maar liever niet op de manier waarop!
Door alles maar gedachteloos op zich af te laten komen zijn ze verworden tot een nieuw soort Zombies.
Ze zuchten en kreunen onder de druk van de maatschappij en klagen steen en been over de prijzen die steeds maar weer stijgen.
Voor het einde van de maand is het geld al weer op en er moet nog zoveel betaald en gehaald worden.
Kijk bij een willekeurige supermarkt wat er zoal in een karretje wordt gegooid.
We kunnen er rustig van uit gaan dat in de gemiddelde kar 70 % van de artikelen niet tot de eerste levensbehoefte behoren.
Hoor ze schreeuwen die apen. "Mogen wij ook wat"!
Ja natuurlijk mogen ze ook wat, maar klaag dan niet dat de gezondheidszorg steeds duurder wordt.
Kijk een keer in de spiegel en zie van al wat je zo lekker vind en waarvan jezelf wijs maakt dat je het verdient hebt heeft toegeleid.
Driekwart van de bevolking vreet en zuip en rookt zich kapot.
Hebben we dan dan al onze eigenwaarde verloren?
Ja dat hebben we..!
De media en de commercie bepaald wat goed of slecht voor je is.
Dag en nacht staat de media en de commercie voor u klaar om u nieuwe dingen door de strot te douwen.
U slaapt..maar Zij niet...!
De media en de commercie staan een 24 uur economie voor.
Een 24 uur economie waar de vakbonden zo op tegen zijn.
Ongelooflijk wat een stelletje apen daar bij die vakbonden...we zitten AL JAREN in een 24 uur economie.
Vakbond leiders doen net als alcoholisten en drugsverslaafden gewoon ontkennen dat er iets aan de hand is.
De commercie streeft naar opening tijden voor alle winkels alle dagen van de week .
Er moeten gewoon meer dagen komen waarop het geld kan worden uitgegeven.
"Lees binnengehaald"
Dat dit zal leiden tot een steeds hogere schuldenlast bij een groot deel van de bevolking hebben ze allang ingecalculeerd.
De banken staan handenwrijvend op u te wachten..!
Klagen ? Nee toch. u bent toch zelf op dat valluik gaan staan ?
Afgunst en jaloezie drijven mensen tot het aangaan van steeds grotere leningen.
Leningen waarvan op voorhand al bekend is dat ze tot grote problemen zullen leiden.
Je zou zeggen mensen zet die feestneus nu eindelijk eens af en poets je glazen van je bril eens schoon.
Wat zegt u ? U kan u hoofd niet meer draaien ?
Oh maar dan heeft u een medianek dat is een nationale ziekte geworden.
U kijkt te lang in één richting.
Urenlang naar de tv kijken en in de krant zitten staren leid tot de hierboven genoemde medianek
Ook het voor u uit zitten staren en proberen een oplossing te vinden voor uw problemen doet uw nek geen goed.
Iedere gek een medianek.
Leuk is het niet en eigenlijk zouden we er wat aan moeten doen.
Ja maar waarom zou u zich druk maken... in het treintje van Disney is immers plaatst voor iedereen.
Wordt vervolgt...
Amen...
Nadat ik de paus had aangeschreven met de vraag of hij mij heilig wilde verklaren kreeg ik een formulier toegestuurd waarop ik kon invullen hoe heilig ik wilde worden.
Klein beetje heilig 100.000
Beetje meer heilig 150.000
Echt helemaal heilig 1000.000
Schijnheilig....Een leuk jochie
donderdag 1 mei 2014
Nagerecht
Schat je thee wordt koud en je hele ontbijt staat er nog.
Vanachter zijn krant mompelde hij dat hij een beetje last van zijn maag had.
Schat, je moet toch nodig een keer naar de dokter want je bent al een tijdje
niet in goede doen.
Je slaapt slecht en als je slaapt heb je van die nare dromen en wordt je
nat van het zweet wakker.
Ik zou maar wat meer rust nemen want zo jong ben je immers ook weer niet.
Met een blik waardoor de krant in vlammen zou kunnen opgaan en een stem
met ingehouden venijn riep hij haar toe dat zijn problemen niets maar dan
ook niets met zijn leeftijd te maken had.
Och schat, zo bedoelde ik het helemaal niet, je ziet nog uit als een
jonge god, je weet hoe trots ik op je ben.
Hij liet de krant zakken en keek haar aan, sorry schat dat ik zo uitviel,
ik voel met niet zo lekker maar dat gaat in de loop van de morgen wel over.
Geeft niet, ik maak me gewoon wat zorgen om je.
Weet je wat, ik maak vandaag je lievelingsgerecht voor je klaar
Hij stond op en liep naar haar toe, omarmde haar en kuste haar
teder op het voorhoofd.
Schat ik zou niet weten wat ik zonder jou zou moeten, ik denk vaak
aan je als ik op kantoor ben.
Je bent niet alleen een geweldige vrouw maar ook nog een sublieme
keuken prinses.
Ze trok hem dichter tegen zich aan en probeerde hem op zijn mond te kussen
Hij draaide echter zijn hoofd lichtjes weg en mompelde, sorry schat maar
ik heb een beetje een slechte adem, het zal wel met mijn maag problemen
in verband staan.
Ik beloof je dat ik volgende week een afspraak maak met de dokter.
Tot tranen toe geroerd keek ze naar hem, drukte hem nog steviger tegen zich aan
en zei met een omfloerste stem, "Ik hou zo veel van je, je maak mij zo gelukkig,
jij bent mijn Hero voor het leven".
Hij keek over haar schouder op zijn horloge en riep, oh jee is het al zo laat,
ik moet me haasten schat.
Snel rende zij naar de hal om zijn jas te halen.
Wees voorzichtig schat het is erg druk op de weg om deze tijd.
Natuurlijk zal ik voorzichtig zijn, wat denk je wel wie moet er anders vanavond
mijn Lievelingsgerecht opeten ?
Beiden schoten in de lach.
Hij haastte zich om de auto uit de garage te rijden en reed met een goed
gevoel en een glimlach op zijn gezicht naar kantoor.
De schat, mompelde hij in zichzelf, nu gaat ze zich uren lang bezig houden
met zijn "lievelingsgerecht".
Neuriënd en opgewekt loodste hij zijn auto door het verkeer.
Na aankomst op zijn kantoor belde hij meteen naar zijn secretaresse.
Nog geen twee minuten later kwam zij binnen met in haar hand een
papieren zak met het logo van een fastfood keten.
Goede morgen schat hier is je ontbijt, terwijl zij dit zei boog ze zich wat voorover
om ook maar meteen het dessert te laten zien.
Ze zag hem slikken terwijl hij de zak met het fastfood opende.
Met de happen van iemand die in geen twee dagen iets te eten heeft gehad
begon hij een driedubbel iets van vet en ander spul wat zo lekker in je aders
blijf hangen naar binnen te werken.
Zij ging op de rand van het bureau zitten en sloeg haar benen over elkaar.
Met één hand werkte hij zijn bagger naar binnen en met de andere hand
begon hij de benen van haar te strelen.
Zij pakte het servetje wat de fastfood keten er keurig bijgedaan had en
veegde het vet wat uit de driedubbele liep van zijn kin af.
Doordat zij nog wat meer voorover boog kwam het dessert bijna tegen
zijn neus aan.
Snel verplaatste zijn hand zich van haar benen naar haar borsten.
Zij begon wat geluidjes voort te brengen die een soort van seksuele opwinding
zouden moeten voorstellen, echter haar ogen stonden niet in overeenstemming
met het geluid wat zij produceerde.
Terwijl ze haar boezem nu zo dicht tegen zijn gezicht aandrukte dat hij met zijn
neus geen adem meer kon halen streelde zij hem zachtjes over zijn al wat
kalende kruin.
Het bloed bij hem begon ondanks de nauwte en de stuwdammen die er in zijn
aderen aanwezig waren als een wild water beek door zijn lichaam te stromen.
Hij begon een piepend geluid te maken en rolde met zijn ogen alsof hij op het
punt stond afgeschoten te worden in de ruimte
Fase twee was aangebroken
Voorzichtig liet zij zich zicht achterover op het bureau zakken terwijl ze tegelijkertijd
haar benen wat wulps uit elkaar spreidde.
Vol wellust begon hij nu terwijl hij met één hand haar borsten aan het kneden was
met de andere hand onder haar rok te zoeken naar die delen van haar lichaam die
zijn bloed in een extra versnelling stuwde.
Het piepende geluid wat hij maakte ging nu over in een soort van hijgen en rochelen.
Fase drie was aangebroken.
Zij manoeuvreerde zichzelf op het bureau in een positie voor hetgeen zij wist
wat zou komen.
Terwijl hij opstond en met een rood naar blauw neigend gelaat zijn broek
begon los te maken keek zij met een overwinning glimlachje naar zij handelingen.
Ze zag dat er naast zijn neus nog wat fastfood was blijven zitten en sloot haar ogen.
Hij zag dit als een vorm van opwinding bij haar, een opwinding die er bij hem
toe leidde om haar met een brute kracht op het bureau te nemen.
Mijn 'Lievelingsgerecht" hoorde zij hem hijgende zeggen, die ouwe koe thuis
moest eens weten wat mijn lievelingsgerecht is herhaalde hij terwijl hij met
schokkende bewegingen probeerde een tot mislukken gedoemde
voortplantingsritueel uit te voeren.
Haar gedachten waren bij de "nieuwe" die op kantoor was komen werken.
Ook dacht ze aan de nieuwe auto die de nu toch wel raar doende amechtige
dwaas haar belooft had.
Een zacht gekreun gevolg door een soort gereutel deed haar de ogen openen.
Zij zag hem voor haar staan met zijn broek halverwege zijn knieën.
Zijn gelaat was nu van rood/blauw naar paars gegaan en hij rolde met zijn ogen
alsof het licht hem werd ontnomen.
Langzaam zakte hij door zijn knieën en zeeg ter aarde op het luxe kantoor tapijt.
Zonder over voldoende medische kennis te beschikken wist zij al dat hij dood was.
Oh mijn god dacht zij, dat moet mij nu weer gebeuren, stomme oude zak,
Had je niet gewoon kunnen wachten totdat je bij die ouwe koe thuis was.
Uit woede en frustratie gaf ze hem nog even een fikse trap met één van
haar naaldhakken.
Hij verblikte of verbloosde niet en bleef liggen zoals hij lag
Die ouwe koe zou ze maar niet bellen want die was te druk met het maken
van zijn "Lievelingsgerecht"
Ze moest eens weten wat zijn "Lievelingsgerecht was geweest
Bij die gedachte kwam er een glimlacht op haar gezicht.
Cool en beheerst belde zij 112
Die nieuwe...hoe was zijn naam ook alweer ?
woensdag 5 februari 2020
Dag-boek
Laatst was er iemand bij mij die vroeg om een boek wat ik in mijn bezit had aan haar te verkopen
Ik vroeg 5 euro voor het boek waar ik zelf 42,50 voor had betaald
De vrouw bekeek het boek en zei; 5 euro vind ik wel wat veel gezien de omslag laat zien dat het veel gebruikt is
Ik pakte het boek van haar en scheurde de omslag eraf
De vrouw zei; wat doet u nu, ben u gek geworden?
Ik zei, mevrouw ik heb het boek niet gekocht voor de omslag, ik heb het gekocht voor de wonderschone woorden die er in staan
De vrouw zei dat ze het boek niet meer wilde hebben, en stond op om weg te gaan.
Ik zei, mevrouw u maakt mij bedroeft want ik constateer dat u zoals velen slechts leeft voor de buitenkant en het schonen van de binnenkant niet herkent
Het leven versieren met pracht en praal om je heen, om te showen als een pauw, is gelijk aan een boekenkast gevuld met boeken in leer gebonden en met goud bedrukt waarvan er nooit een zal worden gelezen...
dinsdag 4 februari 2020
Wake me up...
I'm tired of being something or someone
I'm a human, I'm a man
Don't blame me about the things I do,
maybe tomorrow you do the same...
Don't blame me for the feelings I have
I'm a human, I'm a man
Don't try to change me in something,
give time and the chance to show you
who and what I am
I'm a human, I'm a man
Even when the speed of the sound of loneliness
is faster than I am, give me the chance to be
a human, to be a man...
Vrij denken
Als het onmogelijke is geëlimineerd, dan is wat overblijft.
hoe onwaarschijnlijk het ook is, de waarheid
Sherlock Holmes
Mooi gezegd maar ik dacht altijd dat het onmogelijke
nimmer te elimineren is omdat we nimmer zullen weten
waar het mogelijke en onmogelijk van elkaar scheiden
dus het onmogelijke trachten te elimineren is onmogelijk
hoe onwaarschijnlijk het ook blijkt :)
Dick Meurs
p.s. geen familie van8
Think
Creatief denken kan je hele omgeving veranderen
Wat ik zelf een "leuk" voorbeeld van creatief
denken vind, is het volgende:
Iemand met een groot huis en bijpassende grote tuin
vindt gezien er allemaal in de buurt gebeurd dat er
bewaking moet komen.
Na enig nadenken besloot hij om een waakhond te nemen.
Zo gezegd zo gedaan.
Nu blijkt echter na enkele dagen dat de hond niet kan
blaffen.
Gezien de bewuste persoon een echte dierenvriend is
besluit hij om niet de gemakkelijkste weg te nemen en
de hond om te ruilen maar ging eens nadenken wat een
goed oplossing zou kunnen zijn.
De andere dag hing er een bord aan het toegangshek met
het volgende opschrift.
Pas op! Stille Hond Levensgevaarlijk!
Abonneren op:
Posts (Atom)