Hoe ver ben ik vandaan, de grond waar ik begon
Gedachten vallen uiteen, land wat geen land meer is
Verdriet zonder echte tranen, de hemel en de hel 
Land van de zon, het doet pijn je zo te zien sterven
Leven zonder licht, zonder liefde en verdraagzaamheid
Als een dwarrelend blaadje, vluchtend voor de wind
Luisterend naar de echo van weleer, huilen als een kind