woensdag 9 juli 2014



Het beekje kabbel zo maar een eind weg
druk maken deed het zich niet
het water kwam toch wel terecht
aan de begroeide oever legde ik mij neer
wilde bloemen en vogels, weg van het verkeer
liggend in het gras denkend hoe het zou zijn geweest
of hoe het had kunnen worden, als ik...als ik...
Zonlicht in mijn ogen maakte me slaperig en moe
Plots schrik ik wakker en zie een kikker op mijn borst
ogen die naar mij kijken alsof hij mij kent
zachtjes begin ik te huilen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten