Als eerste over de finish, armen omhoog, een

gevoel van euforie, longen die nog happen

naar zuurstof.

Staande op het "fietsschavot", twee afstandelijke

plaatselijke schoonheden naast mij, ze wachten

op het sein, ja, nu!

Ze raken met hun lippen het zweet, het zweet

wat tot de overwinning heeft geleid.

Je weet dat het allemaal om het plaatje gaat, de

commercie is de eigenlijke winnaar, maar toch

 je geniet, het geluk kan niet op.

Je voelt jezelf een heerser in tijdperk wat nog

komen moet.

Het had allemaal kunnen gebeuren, waar kunnen

zijn, ware het niet, dat er één nog net wat sneller

was, ik zie hem staan, op "mijn" schavot

De bastaard, hij plukt mij de rozen van het graf.