men

Kwam gisteren een kennis tegen waarvan ik

de stem eerder hoorde dan ik haar zag

zeer enthousiast werd mijn naam geroepen 

ze keek mij dolgelukkig aan, dat ik daar geen

onderdeel van uitmaakte was mij duidelijk

ze vroeg me niet eens hoe het met mij ging

voor dat ik het haar kon vragen hield ze haar

pols onder mijn neus

kijk eens zei ze "dit heb ik vanmorgen van
Herman gekregen"

nu heb ik Herman nooit zo geverig gevonden 

maar ieder mens verdiend een tweede kans

Wat mijn neus raakte was een pracht van een 

zeer "duur" horloge

mijn kennis behoorde tot die volksstam waar 

de prijs de kwaliteit uitmaakte

Herman behoorde echter tot een geheel andere stam

Ik bekeek het horloge over mijn bril heen net zoals

juweliers doen

prachtige mompelde ik, echt heel mooi

ik keek haar aan en zag hoe gelukkig ze was

ik heb haar dan ook maar niet verteld dat het

 "klokje" een "nepper" was.

ik ben goed in dat soort dingen

ik zie het bij "mensen" ook meteen

het horloge wat zij mij toonde zou een kinetisch

horloge moeten zijn.

zo'n klokje die niet op een batterij loopt maar op

beweging van je pols

de secondewijzer van zo'n horloge loopt met een

ononderbroken regelmaat, terwijl een horloge waar

een batterij in moet op de puls van de batterij loopt

met kleine schokjes

Herman had haar een "nepper" gegeven, "de schoft"

ik peinsde er niet over om haar geluk te verstoren

en roemde het horloge tot in het horlogeparadijs.

ze kuste mij dolgelukkig op een van mijn wangen 

want voordat ze het "achterlijke ritueel" van drie keer

kon doen begon ik te hoesten.

toen ze wegliep stond ik haar starend na te kijken.

er was maar een gedachte die in mij opkwam.

ik hoopte dat ze vanavond hoofdpijn zou hebben